آیةالله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی می فرمایند برای مسئله ای یک سال تمام به عبادت و ریاضت مشغول شدم و درخواست من این بود که شرفیاب حضور حضرت ولیّ عصر(عج) شوم و سرمایه‌ای از آن حضرت بگیرم پس از یک سال، شبی به من الهام شد که فردا در بازار خربزه فروشان اصفهان اجازه ملاقات داده شده است.

در اصفهان بازارچه ای بود که تمام دکّانهای اطراف آن خربزه فروشی بود، و بعضی هم که دکّان نداشتند خربزه را قطعه قطعه می‌کردند و در طبقی می‌گذاشتند و خورده فروشی می‌کردند.

فردای آن شب، پس از غسل کردن و لباس تمیز پوشیدن با حالت ادب، روانه بازار شدم. وقتی داخل بازار شدم از یک طرف حرکت می کردم و اشخاص را زیر نظر می‌گرفتم؛ ناگاه دیدم آن دُرّ یگانه عالم امکان، در کنار یکی از این کسبه فقیر که طَبَقِ خربزه فروشی دارد، نشسته اند مؤدّب جلو رفتم و سلام عرض کردم جواب فرمودند و با نگاه چشم فرمودند چه می خواهی؟

عرض کردم استدعای سرمایه ای دارم آن حضرت خواستند پول خوردی به من عنایت کنند، من عرض کردم برای سرمایه می­خواهم پس از پرداخت آن خودداری فرمودند و مرا مرخّص کردند.