هنگامی که برادران یوسف او را در چاه
افکندند و او تنها و غریب در ته چاه تاریک قرار گرفت، به دعا و مناجات با خدا
پرداخت
در این هنگام جبرئیل نزد یوسف علیه السلام آمد و گفت اگر دوست داری از چاه خارج شوی،
این دعا را بخوان
اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُک بِاَّنَ
لَک الْحَمْدُ لا اِلَهَ اِلّا اَنْتَ
الْمَنّانُ بدیعُ السمواتِ وَ
الْاَرْضِ
ذُوالْجَلالِ وَ الْاِکرامِ اَنْ
تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اَنْ تَجْعَل لی عَمّا اَنا فیه
خَرَجاً وَ مَخْرَجاً.
خدایا! من [فقط] از تو تقاضا می کنم؛
که حمد و ستایش برای توست،
معبودی جز تو نیست،
تویی که بر بندگان نعمت می بخشی،
آفریننده آسمان ها و زمینی و صاحب
جلال و اکرامی
تقاضا می کنم که بر محمد و آل او درود
فرستی
و گشایشی و نجاتی از آنچه در آن هستم،
بر من قرار دهی حضرت یوسف علیه السلام این دعا را خواند و نجات یافت